Agressie als schreeuw om hulp
Experts en het Kinderrechtencommissariaat zijn het erover eens: de agressie die we vandaag zien, komt niet uit het niets. Kinderen die voortdurend geweld gebruiken, doen dat omdat ze geen andere taal hebben om hun gevoelens te uiten. Ze zijn vaak getekend door trauma’s, verwaarlozing en een instabiele thuiscontext. Daarom moeten we deze kinderen niet zomaar aan hun lot overlaten, maar hen een veilige omgeving bieden waar ze kunnen werken aan hun problemen.
Een gespecialiseerde, besloten setting als laatste redmiddel
Beslotenheid mag nooit de standaardoplossing zijn, maar een tijdelijke, gespecialiseerde opvang kan wel een noodzakelijke stap zijn om kinderen én hulpverleners te beschermen. Vandaag bestaat er al besloten opvang voor jongeren ouder dan twaalf, en het is logisch om te onderzoeken of een aangepaste vorm hiervan ook voor jongere kinderen kan helpen. Dit betekent niet zomaar opsluiten, maar wel een zorgomgeving creëren waar intensieve begeleiding mogelijk is, in combinatie met therapie en re-integratieplannen.
Investeren in een sterke zorgketen
We mogen niet vervallen in een simplistische tegenstelling tussen opsluiting en vrije opvang. Het echte probleem is dat er te weinig gespecialiseerde zorgtrajecten zijn. Kinderen met zware agressieproblemen worden vaak van instelling naar instelling gestuurd, zonder continuïteit in hun begeleiding. Dit is onhoudbaar. Het aankomend masterplan jeugdhulp moet inzetten op een uitgebalanceerde aanpak: meer middelen voor preventieve jeugdhulp, betere ondersteuning van hulpverleners en indien nodig, besloten opvang met een sterke focus op herstel en terugkeer naar de samenleving.
